Testament van mijn jeugd

Na 29 jaren in dit leven, maar ik een testament op van mijn jeugd. Of misschien toch niet. Mijn leeftijd begint nog altijd niet met een 3, dus dat valt eigenlijk nog wel mee. Als ge mij tien jaar geleden vroeg wanneer ik mij echt oud zou voelen, zou ik gezegd hebben: als ik getrouwd ben, kinderen en een huis heb, en elke dag in een kostuum naar mijn vast werk moet. Het valt dus allemaal nog wel mee. Hoewel sommige van die dingen misschien al half waar zijn. Geen testament van mij jeugd dus, ik heb besloten dat die nog niet gedaan is. Wat dacht je van een balans van Zuid-Afrika?

Na 5 maanden in Zuid-Afrika, maak ik een balans op van verblijf in dit land. Mijn tijd dat ik hier al ben, balanseert ongeveer met de tijd die ik hier nog ga zijn. En om mij nu niet al te verdrietig te voelen dat ik hier zit, of niet depressief te zijn als ik terug in België ben, zal ik de goeie dingen van Zuid-Afrika balanseren met de slechte.

De slechte dingen:
1) bier - Als ge heel goed zoekt, kunt ge hier nog net Stella en Duvel vinden. Gelukkig zijn de plaatselijke bieren (Black Label en Castle) toch nog net beter dan Heineken. Dat laatste is hier trouwens heel makkelijk te vinden. Raar maar waar, wat ik hier misschien nog het meeste mis (van bier dan), is Bock. Bij gebrek aan echte bockskes, les ik mijn goesting met Super Bock (Portugees) en Urbock (Namibisch). Die eerste is niets speciaal, het doet mij alleen denken aan een van mijn beste vrienden. Urbock is naar mijn mening ver het beste bier dat hier te vinden is (na Duvel dan). Het is ook het enigste bier dat een beetje straffer is: 7,5%.
2) rijgedrag - Ik had nooit gedacht dat ik het ging zeggen, maar in België rijden ze nog redelijk goed. Daar ergerde ik me aan middenvakrijders, mensen die hun pinkers niet deftig gebruiken, en onnozelaars die denken dat ze over een witte lijn mogen rijden. Dat is echter allemaal klein bier vergeleken met wat ge hier allemaal ziet. In Bloemfontein zie ik dagelijks minstens twee mensen door het rood rijden. Voorsorteerstroken staan hier precies ook maar voor de versiering op de straten geschilderd. De ergste van al zijn de botsblutsbuskes (de taxi's voor de arme negerkes): die stoppen zomaar overal waar ze goesting hebben. Zowat de helft van de auto's heeft hier opvallende blutsen en dat verbaasd mij niet. De helft van het wagenpark is ook ouder dan mij. En hoewel ik fysiek nog tiptop in orde ben, kan dat van die auto's niet gezegd worden. Het is hier ook eerder de gewoonte om eerst de straat te beginnen oversteken en dan eens te kijken of er geen auto's aankomen. Dat ge alert moet zijn als ge in Bloemfontein rijdt is een understatement.
3) administratie - Stel: ge moet iets aanvragen. Ge zou verkeerdelijk kunnen denken dat ge dat effe opzoekt op het internet, een formulierke afprint, dat invult, dat binnenbrengt, en na een gespecifieerde niet alle te lange tijd uw dinges in orde zijn. Neje, zo gaat dat niet. Dat opzoeken op het internet wil misschien nog net lukken. Met wat sjaans vindt ge misschien een formulierke uit de jaren '70 dat al 27 keren gekopieerd is en pakweg 3 jaar gelden (toen de eerste computers hier moeten geïntroduceerd zijn) eens is ingescand. Soit, als ge dat papierke dan wilt afgeven gaan ze u zeggen dat ge het foute hebt, maar eigenlijk weten ze ook niet echt wat het juiste is. Ze laten u dan maar iets invullen en zeggen dat ze een week later zullen bellen. Twee weken later bellen ze om te bevestigen dat ge iets hebt aangevraagd. En ze beloven dat ze twee dagen daarna zullen bellen. Drie dagen later belt ge zelf en ze zeggen u dat ze zeker morgen zullen bellen… En zo kan ik nog wel effe doorgaan.
4) afval - Er wordt hier amper gerecycleerd. En ja, ik stoor mij daar vreselijk aan. Alles wordt hier gewoon in ene zak gestoken. Wij moeten onze zak gewoon om den hoek onder nen boom dumpen, waarna de katten en de arme negerkes (in willekeurige volgorde) de zakken doorzoeken op eendert wat nog van waarde kan zijn. Gelukkig zijn er de recycleernegers, wiens niet officieel beroep het is om plastiek, papier en glas te zoeken in vuilnis om het dan voor een appel en een ei te verkopen aan recycleerfabrieken. De rest gaat naar een stort iets buiten Bloemfontein. Als er eens een windje is, vliegt den bovenkant er af en komt terecht in de omliggende velden en krottenwijken. Niet dat het ver weg van dat stort zo proper is. De meeste mensen kennen hier namelijk niet zo goed het verschil tussen in en naast de vuilbak.
5) hoe gaan het? - Of how are you? Blijkbaar een gewoonte overgeërfd van het Amerikaanse what's up? Ik haat die vraag omdat de mensen het gebruiken ipv hallo. Bijvoorbeeld als je gaat betalen aan de kassa, of als je gewoon iemand passeert op straat (zonder de intentie om een gesprek te beginnen). Er is maar 1 mogelijk antwoord: "good, how are you?", of "goed, jeself?". Het vreemde is dat veel mensen dat vaak standaard zeggen als reactie op jouw eerste woorden, omdat ze verwachten dat je dat gaat zeggen. Zoiets als: "Hello!", "Fine, how are you?" Inderdaad, compleet absurd. En ik vind het irritant.
6) veiligheid - Diefstal, moord en verkrachting zijn schering en inslag. Die laatste twee gelukkig vooral bij de armen onderling. Persoonlijk hebben we er nog niet echt veel rechtstreeks last van gehad. Op mijn departement zijn de laatste 4 weken wel 5 computers gestolen. Het grote nadeel is dat er overal hekken en security rond staan. Dat is gewoon niet zo een aangenaam zicht. Elke keer als ik de CUT buitenrij wordt mijn koffer ook nagekeken.

De goede dingen:
1) blote voeten - Niemand kijkt hier raar op als ge op blote voeten naar de winkel gaat. De meeste kinderen gaan zo naar school en ook volwassenen zijn er niet vies van. Evy en ik doen gretig mee.
2) het weer - Weerman zijn in Bloemfontein is eenvoudig. Voorspel gewoon altijd 30 graden en geen wolken. Als het dan toch eens regent zijn de mensen zelfs blij. Het is gewoon andersom: in Belgie zijn de mensen blij als de zon schijnt, in Zuid-Afrika als het regent. En als het dan regent is het vaak met een prachtig schouwspel van regenbogen en bliksem.
3) de mode - Korte broeken zijn in en ik ben hier veel beter gekleed dan de doorsnee persoon. Vooral de echte boerkies kunnen hun nogal raar kleden: kakki veel te korte broek, kakki hemdje met korte mouwen, hemd in de broek, marginaal klakske, en een soort botinnen zonder veters.
4) de natuur - Heeft geen uitleg nodig.
5) de prijzen - In de supermarkt zijn de prijzen gelijkaardig met Belgie, ale misschien toch een beetje goedkoper. Het is vooral gaan eten en op hotel gaan dat hier veel goedkoper is. We zijn dat al zo gewoon dat als een hoofdschotel R70 kost (6 euro), we dat al duur vinden. Gaan eten is hier eigenlijk goedkoper dan zelf koken. Toch als wij koken...
6) cola - De negerkes hebben extra bang van honden, maar ze zijn hier ook extra zot op cola. Elke week geef ik eens een blikje aan de security aan den ingang van mijn gebouw en dan springen die een gat in de lucht.
7) compleet - zotte dingen die ge in Belgie waarschijnlijk niet rap ziet Bijvoorbeeld enkele vrouwen die op twee meter van een druk kruispunt hun broek aftrekken om een piske te doen. Of nen dakloze die in zijn blote reet ligt te slapen op de stoep van een druk kruispunt. Of een mini-windhoos die op een zonnige en wolkenloze dag een compleet dak 10 m hoog de lucht in blaast en aan de andere kant van de straat dropt (ik zat er bijna onder). Supermooie dubbele regenbogen waarvan ge zou zweren dat er van die Ierse dwergskes met een pot goud aan de basis zitten. Evy die na 40 uur zonder slaap rare dingen uitkraamt en compleet debiel doet. Volgens Evy heet dat "frontaal post-call"… Die laatste uitspraak is al eens verkeerdelijk begrepen als frontaal poes kaal, wat uiteraard iets helemaal anders is.

Ik ben nog een hele hoop dingen vergeten die ik in deze blog wou zetten, maar 't is tijd om te posten.