Geviseerd

Jawel, bij deze zijn we geviseerd, i.e. met visum uitgerust. Blijkbaar zien we er ook al uit als echte Afrikaners en de mensen spreken ons steevast aan in 't Afrikaans. Dat kan natuurlijk ook gewoon zijn omdat we blank zijn… Echt Afrikaner zijn, zal toch iets meer inspanning vereisen. Ik heb ondertussen trouwens een soort test uitgevonden om uit te vinden of iemand Afrikaner is. Ik heb het de Saerens-test gedoopt. Het is heel simpel eigenlijk, je stelt de vraag: "Do you like rugby?" Als de testpersoon in kwestie je bekijkt alsof je van een ander planeet komt en daarna tijdens zijn veel te lange uitleg waarom rugby zo geweldig is minstens vijf keer het woord braai vermeldt, dan en alleen dan is het een echte Afrikaner.

Ondertussen is het al 11 december. De commerciele kerstmismolen is hier al lang aan het draaien. Ondanks de kerstmutsen en sporadisch opduikende kerstliederen, ik heb echter eerder een juni-gevoel. Het is zo een beetje een raar gevoel, kerstmis bij 30 graden en volle zon. Ik heb kerstmis echter nooit goed begrepen, zelfs niet als het sneeuwt. Waarom halen we de bomen binnen en hangen we de lichten buiten? Kerstmis was vooral leuk omdat je dan kadootjes kreeg. Maar wat moet ik tegenwoordig nog hebben? Ondertussen heb ik zowat alles al. Kerstmis is natuurlijk wel een goed excuus om veel te veel jenever te drinken, voor de gezelligheid. Niet dat ik er al naar gezocht heb, maar ik denk niet dat ze hier jenever verkopen. Gelukkig is er nog een laatste kerstmisaspect dat in Afrika meer floreert dan waar ook ter wereld: de kerstvakantie. U kent dat vrijdagnamiddag gevoel waarschijnlijk wel, zo van "het is bijna weekend". De productiviteit daalt en sommigen durven al wel eens wat vroeger naar huis te gaan. De kerstvakantie begint hier over een kleine week, maar er heerst al twee weken een Afrikaans het-is-bijna-kerstvakantie-gevoel. De weinige zielen die je tegenkomt in de gang spreken illusture woorden als: "You don't have to pretend that you're working, nobody does this time of year" of "Are you still here? You work way too much!"

Evy schrijft deze week nog iets over haar ervaringen in Pelonomi...