Terug in Blacksburg

Ik besef hier net dat het weer een goeie twee weken is geleden dat ik jullie nog eens heb lastig gevallen met een reisverslagje. Hoog tijd dus om weer wat elektronische bladvulling uit mijn duim te zuigen.

Tijdens “the hollidays” gebeurt er in Amerika een ware volksverhuizing. Aangezien de Amerikanen iets minder een onder-de-kerk mentaliteit hebben dan Belgen en de VS ook ietsiepietsie groter is dan België, worden er grote afstanden afgelegd om terug effe naar “home” te gaan tijdens de feestdagen. Uiteraard ga ik niet onderdoen voor de doorsnee Amerikaan en heb ik een bezoekje gebracht aan mijn Amerikaanse 2e thuis: Colorado bij de gebroeders Pardikes.
Al dat vliegen is niet zo goed voor het milieu, maar ik kan mijn geweten nog net sussen door het feit dat ik geen vlees eet (zonder zever, dat compenseert!) en ik hopelijk met mijn onderzoek er ook effectief voor ga zorgen dat auto’s minder CO2 gaan uitstoten.

We hebben verschillende dagen doorgebracht in de cabin van de Pardikes in de Rockie Mountains, een heuse luxe-chalet met schitterend uitzicht op de kale vlaktes van South Park. Ook tijdens kerstmis zaten we daar. Het moet mijn eerste witte kerst zijn geweest in heel vele jaren. Kerstmis hebben we op z’n Amerikaans gevierd: de kadootjes openen op de ochtend van kerstmis, een hele dag door eten en om één of andere reden moesten we allemaal een das aan doen met kerstmannen op. Het was meteen ook de eerste keer dat ik een das heb gedragen.

Met oudejaarsavond zijn we uit gegaan in downtown Denver. Spijtig genoeg weeral in een bar die vol hing met breedbeeld tv’s. Gelukkig besteedde weinig volk daar aandacht aan, was de muziek goed en werd er volop gedanst. Alé, gedanst... wat ze daar doen lijkt eerder op de liefde bedrijven zoal honden, maar dan rechtstaand en met kleren aan. Een danspartner vinden is niet moeilijk, gewoon de onschuldige Belg uithangen op het midden van de dansvloer. Als ge echter niet meedoet met de handtastelijkheid of botweg zegt dat ge toch liever een gezicht ziet als ge danst, staat ge al snel weer alleen op de dansvloer. Amerikanen toch...

Als thuisbasis van bekende ski-oorden als Aspen, Vail en Breckenridge moet je natuurlijk gaan skiën als je in Colorado bent. Ik ben pas vorig jaar begonnen met snowboarden. Men had mij toen verteld dat je snowboarden sneller leert dan skiën. Ondertussen weet ik beter en heeft zowat iedereen bevestigd dat snowboarden moeilijker is om mee te beginnen en ook veel pijnlijker. Gelijk heeft men. Na de eerste dag snowboarden heb ik 3 dagen gemankt omdat ik mijn kniebeschermers was vergeten. Proberen op je gat te vallen om je knieën te beschermen is niet meteen een goede strategie: na de tweede dag heb ik 3 dagen niet zonder pijn kunnen zitten. Maar ondertussen kan ik toch al al een beetje snowboarden.

Nu ben ik weer volop aan het werk en vreemd genoeg vlot het ook redelijk snel. De productiviteit is nog nooit zo goed geweest.
Zondag trekken we met een heleboel mensen van het transportation institute naar een conferentie in Washington DC. Daar zal ik eindelijk Darrion weer terug zien!